Najbardziej typowym zatrudnieniem jest zatrudnienie na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, niestety nie jest to zatrudnienie najczęściej spotykane. Zainteresowanie pracodawców elastycznymi formami zatrudnienia skutkuje wzrostem znaczenia umów terminowych.W polskim kodeksie pracy wyróżnione są następujące umowy terminowe: umowa na czas określony,umowa na czas wykonania określonej pracy,umowa na okres próbny,umowa na zastępstwo. Umowy na czas określony co do zasady nie można wypowiedzieć, chyba że została zawarta na okres powyżej 6 miesięcy oraz strony zawarły możliwość wypowiedzenia umowy w momencie jej zawarcia.W kodeksie pracy nie określono nigdzie maksymalnego czasu trwania umowy na czas określony potencjalnie może być więc ona zawarta na bardzo długi okres czasu.
Umowa na czas wykonania określonej pracy jest zawierana na czas potrzebny do wykonania określonego zadania. Umowa ta rozwiązuje się w momencie wykonania zadania.Może być oczwiście rozwiązana za porozumieniem stron oraz w przypadku ogłoszenia upadłości bądź likwidacji pracodawcy po dwutygodniowym okresie wypowiedzenia.
Umowa na okres próbny – jej celem jest sprawdzenie możliwości i kwalifikacji pracownika do pracy na danym stanowisku. Umowa ta może poprzedzać każdą inną umowę o pracę. Pracodawca może tylko raz z jednym pracownikiem zawrzeć taką umowę ( chyba że w kolejnej umowie zostanie określone inne stanowisko pracy). Umowa ta może trwać maksymalnie 3 miesiące.
Umowa o pracę na czas zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy jest wyrazem funkcji organizatorskiej prawa pracy. Pewnych trudności dostarczać może czas trwania takiej umowy uzależniony od momentu w którym do pracy powróci pracownik zastępowany. Niemniej jednak umowa taka umożliwia wejście na rynek pracy osobom bezrobotnym oraz dopiero rozpoczynającym karierę.
